Guano-flashover kent twee vormen: de ene is de flashover die wordt veroorzaakt door de ophoping van isolatieoppervlak. Omdat vogels echter door meerdere segmenten worden gescheiden door een isolatorparaplu, is de kans op directe flashover zeer laag. De andere is guano-slip-isolatie die in de buitenste omgeving valt, de directe kern leidt tot kortsluiting tussen de bovenste en onderste gouden gereedschappen, en er blijven geen guano-sporen achter op de sueko, wat ook de belangrijkste vorm van guano-flassing is. Op basis van de succesvolle simulatie van het flashover-fenomeen van isolatorvogels heeft de afdeling elektrotechniek van de Tsinghua-universiteit het flashover-mechanisme en de flashover-omstandigheden van guano bestudeerd en geconcludeerd dat het valmoment van guano de elektrische veldverdeling rond de isolator aberreert, waardoor afbraak van de luchtspleet van het guanokanaal aan de bovenkant van de isolatie, wat leidt tot flashover van de isolator. Als we de 110 kv synthetische suozi als voorbeeld nemen, moet de omtrek met een diameter van 55 cm worden beschermd door fantian. Bedenk tegelijkertijd dat de windguano als een parabool zal vallen. Bij feitelijk werk zal het traversarmgebied bovenop de toren worden beschouwd als de sleutel voor vogelpreventie binnen het bereik van 30-45° met de isolatorstreng als basispunt en de hoek tussen de twee zijden. Ten tweede zorgt de vogeldoorn voor een bepaalde dichtheid, zodat de vogels zich volledig "stoppen" buiten de beschermingszone.

Bij technische toepassingen kunnen, vanwege het complexe type toren, enkele belangrijke gebieden van vogelbescherming achterblijven, wat resulteert in het optreden van abnormale vogelschadefouten. De vogelpieken boven de isolator van de driefasige draad zijn op hun plaats geïnstalleerd, maar de vogeldoorn is niet op de grondpaal boven de zijdraad geïnstalleerd, wat verborgen problemen achterlaat bij het optreden van de fout.